Porady logopedy

Zabawa jako stymulacja rozwoju mowy niemowlęcia. cz.II

Dziecko nie potrzebuje tony nowych zabawek, żeby być szczęśliwym, jest natomiast najszczęśliwsze, kiedy sami poświęcamy mu czas, rodzic - to wielofunkcyjna zabawka, nigdy się nie nudzi i zna tysiące pomysłów! Nie zamykaj jednak dziecka na nowe kontakty z ludźmi ale też je nimi nie atakuj - obserwuj wyraz twarzy swojej pociechy, kiedy spotyka nieznane mu osoby. Nie izoluj jej też od rówieśników - jeśli nie posłałaś dziecka do żłobka, możesz przecież nawiązać kontakty z innymi rodzicami w specjalnych klubach dla mam czy na spacerze w parku. Korzyści są przecież obustronne.

Nasze dziecko ma już prawie rok. Może by tak zaszczepić w nim miłość do książek? Jeśli jeszcze nie czytałaś dziecku książeczek, pora najwyższa aby to nadrobić. Kontakt z książką i oglądanie obrazków to świetny sposób na spędzanie czasu. Można też z powodzeniem używać albumów z rodzinnymi zdjęciami - najciekawsi bohaterowie to przecież my sami i najbliższe nam osoby!

Dzieci uwielbiają także oglądać zwierzątka („O! To kura. Kura robi ko ko. Jak robi kura?", krowa "mu", baran "be" itp.) oraz wydające różne odgłosy przedmioty - auto można z powodzeniem opisać "bum bum", telefon „halo” a młotek "stuk stuk". Wyrazy dźwiękonaśladowcze będą jednymi z pierwszych wyrazów w słowniku dziecka. Jeśli dziecko pokazuje na coś palcem, należy opowiedzieć mu co widzi. Z czasem można zacząć zadawać pytania: "Co to?", "kto to?", pokazując na obrazek w książce, ptaszka za oknem czy usłyszawszy szczekanie psa. Szczególnie ważne jest pole wspólnej uwagi, czyli patrzenie w tym samym czasie na tę samą rzecz, zainicjowane albo przez rodzica, albo przez samo dziecko. A wieczorami lepiej żeby dziecko wsłuchiwało się w dobranocne opowieści. Dobrze by było, gdyby takie czytanie stało się rytuałem, dzieci lubią powtarzalny cykl dnia, kiedy będą osłuchane z naszymi opowieściami, łatwiej i przyjemniej będzie się im zasypiało. Od czasu do czasu bajeczki można szeptać raz do jednego a raz do drugiego uszka dziecka.

Innym ćwiczeniem dla rocznego malucha jest zabawa w podawanie zabawek. Rodzic układa w rządku przed dzieckiem kilka z nich i mówi do dziecka: "daj ....". Kiedy dziecko wykona dobrze polecenie, w ramach nagrody bijcie wspólnie brawo. Te same rekwizyty możesz przykrywać chustą lub kocykiem: „Jest piłka. Ooo, nie ma piłki! Gdzie piłka? Tu jest piłka!”.

Zabawą, gdzie interakcja jest największa, jest wspólny kontakt cielesny - doskonałe są wyliczanki "Sroczka kaszkę ważyła", czy zabawy w "Idzie kominiarz po drabinie". Dotyk to forma pieszczoty, oraz pokazanie sobie nawzajem, że jesteśmy dla siebie najbliżsi i najważniejsi. A z punktu widzenia logopedycznego wierszyki te mają dodatkowo rymy, wyrabiają poczucie rytmu oraz stymulują pamięć słuchową.

Pamiętaj, że każda zabawa i każda relacja z dzieckiem rozwija je społecznie, emocjonalnie, fizycznie i psychicznie poprzez wspólny kontakt i budowanie więzi.

Dla wegemaluch.pl Małgorzata Niżnik, logopeda dzieci i dorosłych, filolog polski. Pomimo młodego wieku ma już bogate doświadczenie zdobyte podczas licznych praktyk, kursów i pracy w czasie studiów. Obecnie prowadzi w Krakowie własny gabinet logopedyczny Daję Słowo! oraz współpracuje z Ośrodkiem Szkoleń i Psychoterapii Open’er. Zajmuje się terapią logopedyczną dzieci z dysleksją, wadami wymowy oraz zaburzeniami komunikacji językowej. W obszarze jej zainteresowań znajduje się komunikacja niewerbalna oraz przekazywanie emocji przez osoby z problemami językowymi.

•  « Muzyka w terapii logopedycznej
• Zabawa jako stymulacja rozwoju mowy niemowlęcia. cz. I »