Jest jedną z najzdrowszych kasz, występującą w wielu potrawach kuchni wschodnioeuropejskich. Charakteryzuje się niezwykle delikatnym smakiem i urzekającym zapachem, dlatego może śmiało konkurować z typowym dla kuchni afrykańskiej i bliskowschodniej kuskusem. Warto zatem, by wróciła do łask, gdyż kasza jaglana była w ostatnich latach niesłusznie zapomniana.

Kasza jaglana powstaje z łuskanego ziarna prosa – w ten sposób uzyskiwano ją już w okresie neolitu, czyli w pierwszych kulturach rolniczych. Uważa się ją zatem za najstarszą znaną człowiekowi kaszę. Co dzięki niej otrzymujemy? Łatwo przyswajalne białko, witaminy z grupy B, witaminę E, miedź i żelazo, lecytynę, a także krzemionkę – nieczęsto spotykaną w produktach spożywczych, a zbawiennie wpływającą na stawy, skórę, włosy i paznokcie. Spożycie jagłów zapobiega odwapnieniu kości oraz korzystnie wpływa na pamięć i koncentrację. Kasza jaglana ma też właściwości antywirusowe, dlatego spożywanie jaglanki należy do tradycyjnych metod walki z przeziębieniem (dzięki temu, że usuwa nadmiar wydzieliny błon śluzowych, jest przede wszystkim znakomitym lekarstwem na katar).

Kasza jaglana nie zawiera glutenu, dlatego może być spożywana przez osoby stosujące dietę bezglutenową. Jest lekkostrawna, nie uczula, a ponadto jako jedyna z kasz ma właściwości zasadotwórcze – pomaga zatem przy odkwaszaniu organizmu. Jednak warto pamiętać, że kasza jaglana zawiera mało błonnika, jest kaloryczna i charakteryzuje ją wysoki indeks glikemiczny (podnosi poziom cukru we krwi). Nie ma jednak żadnych przeciwwskazań, żeby ją podawać nawet małym dzieciom.

Może być podawana na słodko (dobrze jest ugotować ją wtedy pół na pół z mlekiem – będzie delikatniejsza w smaku) lub na sypko, jako znakomity dodatek do warzyw. Trzeba jednak zadbać o to, by straciła gorzkawy smak, przelewając ją przed ugotowaniem na przemian zimną i gorącą wodą. Niektórzy również moczą kaszę przez kilka godzin w wodzie z dodatkiem soku z cytryny.

Przygotowała: Justyna Jasik

Dietetyk http://www.wygodnadieta.pl/

Absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Entuzjastka zdrowego odżywiania traktująca jedzenie jako najlepszą długotrwałą inwestycję w siebie. Fanka slow food.