WegeMaluch.pl

Zielono tu, prawda?

To czarodziejska kraina, do której klucz ma dziadziuś w kieszeni swej ogromnej torby. Otwiera kłódkę i pod moimi trzewikami gnie się soczysta trawa. Dookoła mnóstwo kwiatków, zupełnie jak na mojej sukience! Biegnę do kępki stokrotek, żeby narwać całą garść i wręczyć babci. Ona tak kocha kwiatki! Razem przewiązujemy bukiet wstążką i wkładamy do wazonu. Mam dużo pracy w naszym ogródku. Muszę nazbierać truskawek do garnuszka. Pozrywać porzeczki, czerwone, czarne i ulubione białe. O! Dokąd pełznie ten rogaty ślimak? Zostawia taki błyszczący ślad swego istnienia. Chcę go dotknąć, ale chowa się do swej muszli. Jak to dobrze, że nigdy nie oddala się od swego domu. Ach tak, koniecznie trzeba podlać poziomki, fasolkę i koperek, drzewka też podleję. Jabłka i śliwki na pewno wtedy wcześniej dojrzeją.

Dziadek przepędza szpaki, które ucztują na czereśni i zrywa kilka owoców dla mnie. Gdy już mi się nudzi, dziadek woła mnie do siebie i mówi, że upieczemy ziemniaczki. Musimy najpierw nazbierać gałązek. Pomagam mu i wkrótce skaczą pierwsze iskry. Do żaru babcia wrzuca ziemniaczki i po chwili, czarne jak węgielki, obiera. Kosztujemy i uśmiechamy się do siebie, mrucząc. Jakie pyszności! Zmęczona, gramolę się na leżak i zamykam oczka. Słyszę ptaszki, owady.